Hatırlanmak neden acıtır insanı,
ten mesafesinde unuturken insanlar birbirini...
Kırmızı bulaşırken dudaklarına,
ya da, uzatırken bedenini göçmen yarasalara
saksımızda bir hayal daha kuruyor.
Düzelmez artık nabız,
geçici kar körlüğü...
Gidemediğimiz tüm yerler şimdi büyük kabahat...
- Bir gün buluşur muyuz?
- söz veriyorum
- söz verme, ben inanırım...
Gokcehan Dace
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder